زيست شناسي افغانستان ماهواره استفاده

زيست شناسي: افغانستان ماهواره استفاده ماهواره ماهواره ماهواره هند پرتاب ماهواره

  • خرید کتاب از گوگل
  • چاپ کتاب PDF
  • خرید کتاب از آمازون
  • خرید کتاب زبان اصلی
  • دانلود کتاب خارجی
  • دانلود کتاب لاتین
  • توجه: در صورتی که فایل دارای ایراد است یا حقوق نویسنده رعایت نشده با ما تماس بگیرید

    گت بلاگز اخبار اجتماعی ای کاش وزیر ورزش این عکس‌ها را ببیند

    گردشگرانی که بعد از چند روز سرد به دیدن قلعه سیزان نوش آباد می‌رفتند، نگاهشان میخکوب گوشه‌ای از پیاده روی خاکی می‌شد که از صدای خنده پسربچه‌های راکت به دست پر ش

    ای کاش وزیر ورزش این عکس‌ها را ببیند

    ای کاش وزیر ورزش این تصویر ها را ببیند

    عبارات مهم : تصویر

    گردشگرانی که بعد از چند روز سرد به دیدن قلعه سیزان نوش آباد می رفتند، نگاهشان میخکوب گوشه ای از پیاده روی خاکی می شد که از صدای خنده پسربچه های راکت به دست پر شده است بود.

    به گزارش ایسنا، من و دوستم که در دانشگاه تربیت بدنی تدریس می کند بر حسب حرفه ای که داشتیم، نتوانستیم به سادگی از کنار آنها رد شویم، بنابراین به طرف آنها رفتیم. هنگامی که خواستم با گوشی از آنها تصویر بگیرم، یکی از آنها گفت: تصویر بگیر ولی وزیر ورزش این تصویر ها را نمی بیند و همه با هم خندیدند.

    اسمش حیدر شیخی و دانش آموز کلاس ششم هست، ولی این طور حرف زدنش جهت ما خیلی تعجب آور بود. پرسیدم از کجا معلوم که وزیر این تصویر را نمی بیند؟ گفت: هنگامی که مسئولان شهر به حرف ما گوش نمی دهند، وزیر ورزش گوش می دهد؟

    با شوخی از حیدر پرسیدم این میز تنیس روی میز را از کجا آوردید، “میز که نیست، باربند یک نیسان است که وارونه اش کرده ایم و آجر زیرش گذاشتیم تا اندازه قد ما باشد و بتوانیم راحت پشت آن قرار بگیریم”.

    علی چاوشیان که دانش آموز کلاس پنجم است یک نگاهش به بازیکنان در حال بازی است و با نگاه دیگرش مراقب حرکات و صحبت های ما هست. در پاسخ پرسش درس بهتر است یا ورزش؟ گفت: هر دو خوب هستند و بعد توپ تنیس را از روی زمین برداشت و قبل از اینکه به دوستش بدهد، گفت: این کره زمین است و بعد توپ را به دوستش داد که بازی را شروع کند.

    ای کاش وزیر ورزش این عکس‌ها را ببیند

    با تعجب بیشتری پرسیدم وسط بازی، کره زمین چه کار دارد؟ گفت: من و محمد جواد تدبیری، در جشنواره جابر، در مورد منظومه شمسی و محیط زیست تحقیق کرده ایم.

    پس آیا زمین ورزشگاه – پیاده رو_تمیز نیست؟ “ما همه زمین را خراب کردیم. با موتور و ماشین و کارخانه ها، هوا را آلوده کردیم، آب را هدر می دهیم. آن طرف را نگاه کن درخت ها همه خشکیده هست. آدم ها هم مثل دایناسورها منقرض خواهند شد و همه خندیدند”.

    حالا آیا دایناسورها را نشانه گرفتی؟ با راکتی که دستش بود به دوستش اشاره کرد و گفت: از قاسم تدبیری بپرس که راجع به دایناسورها تحقیق کرده هست. قاسم تدبیری همان دانش آموزی است که کلاس چهارم درس می خواند و در گوشه ای نزدیک به فرزند ها قصد دارد با تکه های چوب، یک کلبه بسازد و آن را به دایی اش بدهد و یک میز تنیس روی میز جایزه از او بگیرد.

    مربی این تیم تنیس روی میز، علیرضا خداداد هست. علیرضا می گوید: کلاس سوم است و تنیس را از برادرش یاد گرفته است و ادامه می دهد: در مدرسه ما، فرزند ها فقط فوتبال بازی می کنند ولی دبیرستانی ها، تنیس روی میز و والیبال هم بازی می کنند و چون برادرم تنیس روی میز بازی می کند به من هم یاد داده است.

    علیرضا می گوید: هر شب که به مسجد می رویم بازی می کنیم، ولی نوبت به ما که می رسد، سریع می بازیم، اینجا راحت هستیم. میز داریم و شش نفری بازی می کنیم.

    کوچک ترین عضو تیم، کلاس دوم است و اسمش حسین نوش آبادی هست. حسین بازیکن تازه وارد تیم است و چون زیاد بازی را نمی داند علی چاووشیان که برابر او راحت بازی می کند تا حسین هم زیاد یاد بگیرد و سریع نبازد.

    صحبت ما با فرزند ها یک ساعت طول کشید ولی فقط چند تصویر گرفتیم چون نمی درخواست کردند وزیر ورزش و جوانان، ورزشگاه آنها را ببیند. ولی چه وزیر و مسئولان ببیند یا نبینند، آن ها بر اساس نیاز و علاقه خود با این وسیله ورزش بازی می کنند و اوقات فراغت خود را پر می کنند.

    در برنامه آموزشی تازه قرار بود پنجشنبه ها که مدرسه تعطیل هست، فرزند ها در کنار خانواده خود باشند و به تفریح بپردازند، ولی عنوان این است که کارگر و کشاورز نمی تواند کار را تعطیل کند. اگر یک روز تعطیل کند، حقوق ندارد. بنابراین شهرهای کوچکی مثل نوش آباد زیاد هستند، که فرزند های آنها هیچ فضا و وسایل مناسبی جهت گذراندن اوقات فراغت ندارند و آن ها مجبور هستند یا در کوچه ها پرسه بزنند یا به پدر و مادر خود کمک کنند و اگر فرصتی شد، فوتبال بازی کنند یا مثل این شش نفر با کمترین امکانات به یک ورزش مشغول شوند.

    ای کاش وزیر ورزش و مسئولان دیگر این تصویر ها را ببینند و این گزارش را بخوانند و حداقل جهت این فرزند ها پیامی بفرستند تا آنها مطمئن شوند که اگر امکاناتی به آن ها نمی رسد، ولی دیده می شوند و آنها هم حق دارند ورزش کنند، خوش حالی کنند به همان اندازه که فرزند های کلانشهرها و مرکز شهرستان از حقوقی برخوردار هستند.

    اعلامیه جهانی حقوق کودک، با این نشانه که ایام کودکی توأم با خوشبختی بوده است و از حقوق و آزادی هایی به خاطر خود و جامعه اش بهره مند شود، از پدران و مادران و زنان، همه افراد جامعه، شرکت های داوطلب، مقامات محلی و دولت ها خواستار است تا این حقوق را به رسمیت آشنا و در جهت رعایت این حقوق از طریق قوانین و سایر تمهیداتی که به تدریج با توجه به اصول زیر تدبیر می شوند اهتمام ورزند.

    اصول اول و دوم اعلامیه جهانی حقوق کودک تصریح می کند کودک باید از کلیه حقوق مندرج در این اعلامیه برخوردار شود. همه کودکان بدون استثناء و تبعیض و بدون در نظر گرفتن نژاد، رنگ، زبان، دین، عقاید سیاسی یا سایر عقاید، منشأ اجتماعی یا ملی، ثروت، تولد و یا شاخصه های فردی دیگر یا خانوادگی مشمول این حقوق می شوند. کودک باید از حمایت خاص برخوردار شود و امکانات و وسایل مهم جهت پرورش بدنی، فکری، اخلاقی و اجتماعی وی به نحوی سالم و طبیعی و در محیطی آزاد به وسیله قانون یا مراجع ذیربط در اختیار وی قرار گیرد و در وضع قوانینی بدهید منظور، منافع کودکان باید بالاترین اولویت را داشته باشد.

    دولت جمهوری اسلامی کشور عزیزمان ایران درسال ۱۳۷۳ پیمان حقوق کودک را پذیرفته است و مجلس شورای اسلامی نیز آن را تصویب کرده است.

    گردشگرانی که بعد از چند روز سرد به دیدن قلعه سیزان نوش آباد می‌رفتند، نگاهشان میخکوب گوشه‌ای از پیاده روی خاکی می‌شد که از صدای خنده پسربچه‌های راکت به دست پر ش

    واژه های کلیدی: تصویر | فرزند | مسئولان | اخبار اجتماعی

    ای کاش وزیر ورزش این عکس‌ها را ببیند

    ای کاش وزیر ورزش این عکس‌ها را ببیند


    دانلود


    دانلود فایل ها

    نویسنده : blogzz

  • کتاب زبان اصلی J.R.R
  • دانلود رایگان کتاب از آمازون
  • تکست بوک
  • خرید کتاب انگلیسی
  • خرید کیندل آمازون
  • کتاب زبان اصلی
  • خرید کتاب زبان اصلی دانشگاهی
  • باکس کتاب
  • مانگا زبان اصلی
  • قیمت چاپ کتاب PDF
  • چاپ مانگا
  • رفتن به نوار ابزار